Gisteren ben ik naar Panama City gegaan met Peter en Cedrine. Het plan was om daar te gaan paintballen, maar uit financiële overwegingen is dat niet door gegaan, no hard feeling. Dus dan zijn we maar naar albrook mall gegaan om daar iets te eten en onze tijd nuttig te bezigen. Bij dat eten liep het al fout. We waren rustig onze pizza aan het opeten toen ik plotseling beweging zag aan mijn voeten. Wat bleek ze waren gewoon schaamteloos de zak van Peter aan het ontvreemden. Ik trek die zak van die kerel zijn schouders, want die had die al doodleuk aangedaan alsof het zijn eigendom was. En ik merk dat mijn zak ook weg was. Ik vraag aan die leuke jongen: donde es mi bolsa? Waar is mijn zak? En ze wisten van niets. Want hij was niet alleen, hij had zijn vriendin meegebracht, met het motto hoe meer zielen hoe meer vreugde. Ik ging mij niet laten kennen, en begon om politie te roepen. Plots wisten ze wel wie hem gestolen had en stuurde ze mij een directie uit. Achteraf gebleken leek die ofwel vals ofwel waardeloos door de massa volk dat aanwezig was. Dus hierbij ben ik een iPod, camera en unieke Eastpak “Loes Design©” tas armer. Nooit gedacht dat het mij ging overkomen want ik lette altijd zeer goed op mijn spullen. Ik heb op zen minst toch de diefstal van Peter zijn zak kunnen verijdelen.