Gewoon dagje

Er begint ritme in mijn leven in Panama te komen, stilletjes aan worden sommige dingen routine :P Gelijk elke morgend ne koude douch. Toch verlang ik nog steeds serieus naar warm water :p En om 5.00 opstaan begint ook wel te lukken. Alleen ben ik de laaste tijd wel enorm moe, ale al eigenlijk van in het begin van mijn aankomst. De laatste uitloper van een mogelijke jetlag? De verandering? Of mss de combinatie. Maar aan het eten kan ik hier nog steeds niet wennen hoor, in belgie zeggen ze dat de zendstudenten zo verdikken, dan zal ik toch wel een uitzondering mogen zijn, want zo fameus is het hier niet zene. Ik heb deze morgend voor de eerste keer gerisceerd met mijn ipod in de bus te zitten :p Buiten een paar rare blikken van: Wat heeft diene blanke in zijn oor steken, was het geen enkel probleem :p En met dat ik hier al bijna 3 weken zitten moet ik zo soms een kwartier ne keer op die kinderen letten, apfff dat is toch niet mijn ding zene, dat weent, en kom er dan maar eens achter wat het probleem is, die van 2 jaar, ja de naam kan ik met moeite uitspreken dus typpen zal voor over een paar maand zijn, begin ook al te begrijpen dat als ik no zeg dat het no is :P Dikwels met een serieuse huilbui als gevolg. Ik heb hier wel een gedeelde passie ontdekt met mijn familie, namelijk met mijn broer en schoonzus :d Illegale films kijken, films dat amper uitzijn in de bioscoop heb ik hier al gezien. In het engels gesproken :O en ondertitteld in het spaans. Ik de meisjes in de klas vonden dat ik vandaag recht had op een extra les spaans :d Dus ik werd omring door een horde grieten, die mij dan woordje per woordje wouden aanleren, probleem is dat ik een visueel geheugen heb :D Als ik dat niet kan lezen vergeet ik het even rap als ik het gehoord heb, dus veel zin heeft zon prive les niet :d Maar baat het niet schaad het niet he :d Groetjes uit het warme panama, en nee ik heb helemaal geen leedvermaak met de arme zieltjes die in belgie land vertoeven :D xxx